فوائد دعا برای فرج امام زمان(عج)ا

"مکيال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" يکى از کتاب هاى ارزشمند شيعه، نوشته آيت ‏اللّه‏ سيدمحمدتقى موسوى اصفهانى(۱۳۴۸ـ ۱۳۰۱ ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقية‏اللّه(عج) که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بيشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‏شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحرير درآمده است

اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى‏نويسد:
"چون ما نمى‏توانيم حقوق آن حضرت(ع) را ادا نماييم و شکر وجود و فيوضاتش را آن طور که شايسته است، بجا آوريم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهيم. . . بهترين امور در زمان غيبت آن حضرت(عج)، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجيل فرج او و اهتمام به آنچه مايه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، میباشد."
 
مستجاب شدن دعا
از فوايد دعا براي ظهور و تعجيل فرج آن حضرت کامل شدن ايمان و نيرو گرفتن يقين و نجات يافتن از وسوسه هاي مشککين و گمراه کنندگان است و اين از اسباب و عوامل مقتضي اجابت دعا است همچنان که ضعف يقين و شک در اصول دين مانع از اجابت است پس هر گاه بنده در دعا براي مولايش صاحب الزمان مواظبت نمايد خداوند استجابت دعا را نصيب او فرمايد.

مجلسي در مراه العقول درباره سر محجوب ماندن دعايي که بدون صلوات بر محمد و آل محمد باشد گفته: مقصود از آفرينش جن و انس و ساير موجودات از بدو ايجاد تا نهايت رسول الله و اهل بيت او مي باشند که شفاعت بزرگ در اين دنيا و در آخرت براي آنان است و به واسطه ايشان رحمت ها بر تمام خلايق فرود مي آيد زيرا که در مبدا هيچ بخلي نيست بلکه نقص از قابل است.

و آنان که شايستگي تمام فيض هاي قدسي و رحمت هاي الهي را دارند پس هر گاه بر ايشان فيض مي شود به طفيل وجودشان به ساير موجودات هم مي رسد بنابراين دعا کننده مي خواهد رحمتي از سوي خداوند به او برسد بر آنان درود بفرستد که اين دعا رد نمي شود چون مبدا فياض و محل قابل است و به برکت آنها بر دعا کننده بلکه برهمه خلق فيض مي رسد.

علامه مجلس گفته: خاندان رسول الله بين ما و بين پروردگارمان واسطه هستند که حکمت ها و احکام را از سوي او به ما مي رسانند زيرا که ما را به ساحت قدس و بارگاه جبروت و حريم ملکوت او راهي نيست پس به ناچار سفيراني بايد که بين ما و پروردگارمان رابط باشند و وسائطي که هم جهات قدسي داشته باشد و هم حالات بشري که با آن جهات قدسي با مبدا اعلي ارتباط يابند و با جهات ديگر و حالات بشري متناسب با خلق با ايشان در تماس باشند تا آنچه از پروردگارشان گرفته اند به آنها برسانند.

لذا خداوند سفرا و انبياي خويش را به ظاهر از نوع بشر و در باطن از جهت اخلاق و رفتار و قابليت ها و نفوس مباين با آنها قرار داد ايشان به مردم مي گويند: ما بشري مثل شما هستيم تا از آنها نفرت نکنند و قبول نمايند و با آنان مانوس باشند در افاضه ساير فيوضات و کمالات نيز اينان بين پروردگارشان و ساير موجودات واسطه اند.
پس هر فيضي اول به آنها مي رسد سپس بر ساير خلايق تقسيم مي شود و صلوات بر آنها درخواست رحمت از کانون رحمت است به محل تقسيم آن تا بر همه خلايق بر حسب استعدادها و قابليت ها تقسيم شود



"مکيال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" يکى از کتاب هاى ارزشمند شيعه، نوشته آيت ‏اللّه‏ سيدمحمدتقى موسوى اصفهانى(۱۳۴۸ـ ۱۳۰۱ ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقية‏اللّه(عج) که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بيشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‏شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحرير درآمده است

اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى‏نويسد:
"چون ما نمى‏توانيم حقوق آن حضرت(ع) را ادا نماييم و شکر وجود و فيوضاتش را آن طور که شايسته است، بجا آوريم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهيم. . . بهترين امور در زمان غيبت آن حضرت(عج)، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجيل فرج او و اهتمام به آنچه مايه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى‏باشد."
 
مستجاب شدن دعا
از فوايد دعا براي ظهور و تعجيل فرج آن حضرت کامل شدن ايمان و نيرو گرفتن يقين و نجات يافتن از وسوسه هاي مشککين و گمراه کنندگان است و اين از اسباب و عوامل مقتضي اجابت دعا است همچنان که ضعف يقين و شک در اصول دين مانع از اجابت است پس هر گاه بنده در دعا براي مولايش صاحب الزمان مواظبت نمايد خداوند استجابت دعا را نصيب او فرمايد.
مجلسي در مراه العقول درباره سر محجوب ماندن دعايي که بدون صلوات بر محمد و آل محمد باشد گفته: مقصود از آفرينش جن و انس و ساير موجودات از بدو ايجاد تا نهايت رسول الله و اهل بيت او مي باشند که شفاعت بزرگ در اين دنيا و در آخرت براي آنان است و به واسطه ايشان رحمت ها بر تمام خلايق فرود مي آيد زيرا که در مبدا هيچ بخلي نيست بلکه نقص از قابل است.
و آنان که شايستگي تمام فيض هاي قدسي و رحمت هاي الهي را دارند پس هر گاه بر ايشان فيض مي شود به طفيل وجودشان به ساير موجودات هم مي رسد بنابراين دعا کننده مي خواهد رحمتي از سوي خداوند به او برسد بر آنان درود بفرستد که اين دعا رد نمي شود چون مبدا فياض و محل قابل است و به برکت آنها بر دعا کننده بلکه برهمه خلق فيض مي رسد.
علامه مجلس گفته: خاندان رسول الله بين ما و بين پروردگارمان واسطه هستند که حکمت ها و احکام را از سوي او به ما مي رسانند زيرا که ما را به ساحت قدس و بارگاه جبروت و حريم ملکوت او راهي نيست پس به ناچار سفيراني بايد که بين ما و پروردگارمان رابط باشند و وسائطي که هم جهات قدسي داشته باشد و هم حالات بشري که با آن جهات قدسي با مبدا اعلي ارتباط يابند و با جهات ديگر و حالات بشري متناسب با خلق با ايشان در تماس باشند تا آنچه از پروردگارشان گرفته اند به آنها برسانند.
لذا خداوند سفرا و انبياي خويش را به ظاهر از نوع بشر و در باطن از جهت اخلاق و رفتار و قابليت ها و نفوس مباين با آنها قرار داد ايشان به مردم مي گويند: ما بشري مثل شما هستيم تا از آنها نفرت نکنند و قبول نمايند و با آنان مانوس باشند در افاضه ساير فيوضات و کمالات نيز اينان بين پروردگارشان و ساير موجودات واسطه اند.
پس هر فيضي اول به آنها مي رسد سپس بر ساير خلايق تقسيم مي شود و صلوات بر آنها درخواست رحمت از کانون رحمت است به محل تقسيم آن تا بر همه خلايق بر حسب استعدادها و قابليت ها تقسيم شود