در حالی که ۳۳سال از اشغال سفارت آمریکا و گروگانگیری کارکنان آن می گذرد، ابراهیم یزدی، وزیر خارجه دولت موقت جمهوری اسلامی در زمان این رخداد در نوشتاری که اخیرا منتشر کرده، مدعی شده که امام خمینی(ره) بعد از شنیدن گزارش اشغال سفارت از سوی وی، با ناراحتی پرسیده اند: «این‌ها چه کسانی هستند، بروید آنها بیرون بریزید.»
به گزارش خبرنگار «بازتاب»، این ادعای یزدی که اکنون در ۸۱ سالگی به سر می برد و آخرین روز سال ۸۹ که وضعیت جسمی چندان مناسب نداشت، از زندان آزاد شد، در حالی است که امام خمینی(ره) اندکی بعد تسخیر سفارت آمریکا را "انقلاب دوم" نامیدند و از آن حمایت کردند.
یزدی برای ادعای خود سندی ارائه نکرده و توضیح هم نداده که اگر واقعا امام چنین موضعی گرفته اند، چگونه بعد از چند ساعت موضعی صریح در دفاع از حرکت دانشجویان اتخاذ کرده اند.
قطب زاده، امام خمینی، یزدی
وی در این یادداشت، بدون متهم کردن دانشجویان پیرو خط امام به خیانت، اقدام آنها را دارای هزینه های بسیار، از جمله حمله عراق به ایران دانسته و در مجموع این اقدام را کاملا در چارچوب سناریوی ریگان و حامیانش مبنی بر جایگزینی کارتر با ریگان دانسته است.
اکنون کسانی چون آیت الله سید محمد موسوی خوئینی و نیز افرادی چون ابراهیم اصغرزاده، محسن میردامادی، حبیب الله بیطرف و... که دست اندرکار این رخداد بودند، باید درباره ادعاهای یزدی توضیح دهند و اگر آنها را خلاف واقع می دانند، از خود دفاع کنند.
متن کامل یادداشت ابراهیم یزدی،دبیر کل نهضت آزادی که با اندکی حذفیات در مجله مهرنامه شماره ۲۶- آبان ۱۳۹۱، منتشر شده، به این شرح است:
۱- اشغال سفارت امریکا و گروگانگیری در گفتمان سیاسی نمونه بارز یک " توطئه" محسوب می شود. بنا به گفته‌ها و نوشته‌های " دانشجویان خط امام" ، ۱۰ یا ۱۲ دانشجو به طور پنهانی و محرمانه با هم جلسه می کنند و بدون اطلاع و کسب نظر از رهبر انقلاب، شورای انقلاب و یا دولت موقتِ منصوب رهبری، تصمیم می گیرند سفارت امریکا را اشغال کنند. درپاسخ به درخواست این دانشجویان، که این تصمیم به اطلاع رهبر انقلاب برسد گفته می شود لزومی ندارد، شما کارتان را انجام بدهید ایشان حمایت خواهند کرد. و اگر هم مخالفت کردند سفارت را ترک می کنید. در واقع این "گروه"با اشغال سفارت امریکا رهبری، شورای انقلاب و دولت و مملکت را در برابر عمل انجام شده‌ای قرار دادند و هزینه بسیار سنگینی به ملت و مملکت تحمیل کردند.
۲- درعصر روز یکشنبه ۱۳ آبان هنگامی که برای ارائه گزارش سفر به الجزایر به دیدن آقای خمینی رفتم، خبر حمله به سفارت امریکا و اشغال آن را، که همان روز صبح مطلع شده بودم، به اطلاع ایشان رساندم. ایشان با ناراحتی پرسیدند این‌ها چه کسانی هستند، بروید آنها بیرون بریزید. نظر ایشان انجام همان کاری بود که در اشغال اول سفارت امریکا چند روز پس از پیروزی انقلاب، صورت گرفت. اما اشغال دوم یک تفاوت بسیار مهم با اشغال اول داشت و آن این بود که در اشغال اول، نیروهایی بیرون از انقلاب و وابسته به محافل خا صی در امریکا و در راس آن آقای راس پرو، سرمایه دار معروف تکزاسی، دست اندرکار بودند ، آن را طراحی و اجرا کردند. در یک گزارش تحلیلی من دست اندر کاران حمله به سفارت امریکا در روزهای اول انفلاب و اهداف آن را و چگونگی خنثی کردن آن توطئه را نوشته و منتشر کرده ام. اما این بار طراحان و اجرا کنندگان از درون صفوف انقلاب بودند و می دا نستم که از دست من کاری ساخته نخواهد بود. آقای خمینی ۳۶ یا ۴۸ ساعت بعد از اشغال و گروگانگیری در باره آن موضع گرفتند و آن را تائید کردند.
۳- حمله به یک سفارت خارجی و اشغال آن برای یک روز یا بیشتر در همه کشور‌ها سابقه دارد. قبل از انقلاب دانشجویان ایرانی در اروپا دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد در ژنو را اشغال کردند و اسناد فعالیت‌های ساواک را بردند و به صورت کتابی منتشر کردند. درامریکا ایرانیان مبارز ضد استبداد سلطنتی سفارت ایران در واشنگتن را به کرات اشغال کردند. بعد از انقلاب ، گروه‌های مخالف ایران سفارت ایران در آلمان را اشغال کردند. در تمام این موارد دولت میزبان مسئول حفظ امنیت سفارت خانه‌های خارجی است. اگر چه این کار با جسارت و شجاعت همراه است اما در شرایط عادی یک عمل انقلابی محسوب نمی شود. آن چه موجب شد که حرکت دا نشجویان یک اقدام انقلابی تلقی شود شرایط ویژه بعد از انقلاب ایران و اجازه ورود شاه به امریکا به رغم انقلاب ایران علیه استبداد سلطنتی بود.
ابراهیم اصغرزاده، سید محمد موسوی خوئینی
۴- اشغال سفارت امریکا و نگهداری گروگان‌ها برای ۴۴۴ روز پیامد‌های متعددی داشته است. بحث هر یک از این پیامد‌ها از هر جهت لازم و مفید هستند. اما از حوصله این نوشته خارج است. شاید برای اشاره کوتاهی مجال باشد. به عنوان نمونه یکی از اثرات منفی این رویداد برجنبش ضد جنگ ( ویتنام) ضربه زدن و ازبین بردن یک جنبش اجتماعی مترقی در جامعه امریکا و تقویت مواضع و موقعیت گروه‌های راست افراطی است . در ایران نیز گروگانگیری به عنوان یک حرکت انقلابی و ضد امپریالیستی به یک پوپولیسم هیجانی دامن زد و راه را برای تثبیت قدرت و هژمونی جریان راست هموار کرد.
یکی دیگر از پیامد‌های گروگانگیری امضای دو بیانیه الجزایر و شش قرارداد الحاقی آن است که به تعبیر برخی از دست اندر کاران و اعضای گروه ایرانی مذاکره کننده با نمایندگان آمریکا در الجزایر، لغت به لغت به ضرر ایران بوده است. آیا اگر گروگان گیری نمی شد و یا برای ۴۴۴ روزادامه پیدا نمی کرد عراق به ایران حمله می کرد؟ ما بارها گفته و نوشته و تحلیل کرده ایم که حمله عراق به ایران قابل پیش بینی و قابل پیش گیری بوده است. گروگانگیری زمینه‌ها و امکانات پیشگیری را از بین برد و به عراق، با چراغ سبزامریکا، جسارت لازم برای به ایران را داد.
۵- دانشجویان خط امام بعد ازاشغال سفارت و گروگانگیری اظهار داشتند که برای مدت حد اکثر سه روز در سفارت می مانند و سپس آن جا را ترک خواهند کرد. حمایت برخی از احزاب و گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی از اقدام دانشجویان با این فرض بود که آنها بعد از سه روز سفارت را ترک خواهند کرد. اما چنین نشد . یک اراده نافذی درجهت ادامه گروگانگیری با هدف شکست کارتر در انتخابات ریاست جمهوری امریکا وجود داشته است. گروگان‌ها را برای آزادی به فرودگاه مهرآباد بردند و سوار هواپیما کردند. اما به هواپیما ی حامل گروگان‌ها درست در لحظه‌ای اجازه پرواز و ترک ایران داده شد که ریگان وارد کاخ سفید وکارتر ازآن خارج شد. چه ارتباطی میان ادامه گروگانکیری برای مدت ۴۴۴روز و جلوگیری از انتخاب مجدد کارتروجود داشته است؟ در حالی که ریگان نماینده افراطی‌ترین گروه‌های دست راستی امریکا بود، شکست کارتر در انتخابات خواست کدام گروه قدرتمند با نفوذ سیاسی در امریکا بود وچه نفعی برای ایران داشت؟ از نطر واقع گرایی سیاسی برای کشورهای جهان سومی انتخاب ریگان به مراتب زیان بار تر از کارتربود. در هنگام طرح مسئله گروگان‌ها در مجلس اول، نمایندگان مجلس هر یک به وسع خود در باره جنایات امریکا سخن‌ها گفتند. از آن میان باید از مرحوم محمد منتظری یاد کنم، که به رغم بعضی رفتار‌های نا متعادل در دوران پس ار انقلاب، به خصوص در دوره دولت موقت ، در سخنان خود در مجلس هوشیاری سیاسی خود را نشان داد و با صراحت تاکید کرد که باید گروگان‌ها قبل از برگزاری انتخابات امریکا آزاد شوند. در غیر این صورت ریگان انتخاب می شود که به مراتب بد تر از کارتر است. و این سخنی منطقی و واقع بینانه بود. اما در میان هیا هو‌ها نا شنیده ماند.
۶- دانشجویان خط امام باید برای مردم، حد اقل بعد از سی وچند سال، توضیح دهند که چه شد که اشغال سفارت امریکا به جای سه روز ۴۴۴روز ادامه یافت؟ چه کسانی و چه نیروهایی در روی صحنه یا در پشت صحنه موجب ادامه آن شدند تا کارتر انتخاب نشود؟ در طول این ۴۴۴ روز به دفعات موجباتی پیش آمد که برای برون رفت از مشکل، گروگان‌ها به دولت شورای انقلاب تحویل داده شوند، اما دانشجویان هر بار از اجرای حتی مصوبه شورای انقلاب هم سر باز زدند. چرا؟
۷- من جواب این چرا را وقتی یافتم که کتاب کارتر را به نام : "فلسطین: صلح، نه آپارتید" خواندم( رک: فلسطین، صلح به جای تبعیض نژادی/ترجمه علی اکرمی با مقد مه مهندس میثمی، جیمی کارتر/نشر صمد یه). کارتر در این کتاب اسرائیل را عامل اصلی ادامه جنگ در خاورمیانه معرفی می کند. اسرائیل، به نقل از کارتر، به رغم تعهد ات مکرر از اجرای قطعنامه ۲۴۲ سازمان ملل متحد و به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطینی در اراضی اشغال شده توسط اسرائیل در جنگ جون ۱۹۶۷، سر باز زده است. ا نتشار این کتاب موجی علیه اسرائیل در امریکا به وجود آورد. مردم امریکا بیش از هر زمان نگران تعارض میان منافع ملی کشور خود با سیاست‌های اسرائیل در خاور میانه شده اند. بخشی از موضع گیری های بارک اوباما در برابر ناتانیاهو از این منظر قابل درک و تفسیر است. کارتر در این کتاب شرح می دهد که برای حل بحران خاورمیانه چگونه اعراب را برای به رسمیت شناختن اسرائیل و اسرائیل را برای به رسمیت شناختن حقوق فلسطینیان در داشتن یک سرزمین و کشورمستقل تحت فشار قرار داده است و اسرائیل این تعهدات را در چندین نوبت امضاء کرده است. اما حاضر به اجرای آن نیست. این فقط سیاست یا نظر کارتر نبود. بوش پدر برای وادار کردن اسرائیل به توقف خانه سازی درسرزمین‌های اشغالی در جنگ ۱۹۶۷، پرداخت چندین میلیارد کمک‌های امریکا به اسرائیل را برای مدتی به تعویق انداخت.
دانشجویان خط امام را به سوء نیت و خدای نکرده وابستگی به دشمنان ایران متهم نمی کنم . آنها با احساس سیاسی و به قصد خدمت به انقلاب دست به این کار زدند. در میان آنها کسانی با ضریب هوشی بسیار بالا و متعهد به منافع ملی و آرمان‌های انقلاب هستند و می توانند و باید این مسئله را روشن کنند. یافتن پاسخ به این پرسش فقط برای روشن شدن زوایای تاریک یک رویداد در گذشته نیست، بلکه برای ریشه یابی بسیاری از رویداد‌های بعد از انقلاب و مناسبات و درگیری‌ها و موضع گیری‌های سیاسی له و علیه گروه‌ها وشخصیت‌ها ی موثر در انقلاب ونیز آن چه امروز در کشورمان می گذرد و بر سر انقلابمان آمده است و می آید، ضروری است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر