امام (ره) عنایت خاصی به آیت الله بهجت داشتند، نقل چند جریان در این ارتباط، مدعای ما را اثبات میکند.
آیت الله مسعودی میگوید:" من در ضمن چهار پنج سالی که خدمت امام بودم یادم هست که دو سه مرتبه امام فرمود: فلانی، فردا صبح میخواهیم برویم منزل آقای بهجت. و فردای آن روز بلند میشدیم و میآمدیم منزل ایشان، همین منزلی که اکنون در آن ساکن هستند، و در اولین اتاق ورودی با همین فرشهایی که الان موجود است یکی دو دقیقه مینشستیم، سپس امام اشاره میکردند و من بیرون میرفتم و ایشان حدود نیم ساعت با آقای بهجت به گفتگو میپرداختند بعد امام بیرون میآمدند و میرفتیم. اما اینکه درباره چه مسائلی گفتگو میکردند، نمیدانم خودشان میدانستند و خدا.
همچنین دو سه مرتبه در همان بحبوحه نهضت 41 یا 42 آقای بهجت به من فرمودند که شما به آقای خمینی بگویید فردا صبح ساعت فلان دو رأس گوسفند قربانی کند و من میآمدم به امام اطلاع میدادم، ایشان هم بلا فاصله به من میگفت شما به قصاب (آقای فرجی که اکنون نیز در قید حیات هست) بگویید دو رأس گوسفند از طرف ما قربانی کند بعد پولشان را میدهیم.
بار دیگر نیز آقای بهجت به من پیغام داد که به امام بگویم: سه رأس گوسفند قربانی کند، آقا هم بلافاصله دستور داد سه رأس قربانی کنند.
اینها همه مسائلی بود که بین امام و آیت الله بهجت بود و ما فقط ظواهرش را میدیدیم و از باطنش اطلاع نداشتیم.
نیز هنگامیکه امام در جماران ساکن بودند آقای بهجت به من فرمودند: یک نامه کوچکی دارم شما این را به آقا برسانید، من نامه را گرفتم توی پاکت گذاشتم و بردم در جماران خدمت امام دادم. در هر صورت رابطه این دو بزرگوار خیلی تنگاتنگ بود".
آیت الله بهجت هم به امام عنایت خاصی داشتند. یکی از شاگردان امام (ره) در خاطرهای میگوید: " پس از آزادی حضرت امام از زندان و ورودشان به قم در سال 1341 هـ.ش. مردم در تمام محله های قم جشن گرفتند و منزل هر روز آکنده از جمعیت بود، در آن زمان حضرت آیت الله العظمیبهجت(ره) نیز از کسانی بود که هر روز به منزل امام تشریف میآوردند و مدتی بر در یکی از حجرات بیت ایشان میایستادند وقتی به ایشان پیشنهاد شد که شایسته نیست بیرون اتاق بایستید، لااقل در داخل اطاق بنشینید. ایشان در جواب فرمود: من بر خود واجب میدانم که جهت تعظیم این شخصیت ارزنده به اینجا آمده و دقایقی بایستم و سپس باز گردم."
آیت الله مصباح نیز در این باره میگوید:" مرحوم آقا مصطفی(ره) از پدرشان مرحوم امام (ره) نقل میکرد: آقا معتقدند جناب آقای بهجت دارای مقامات معنوی بسیار ممتازی هستند.
از جمله مطالبی که از پدرشان درباره آقای بهجت نقل میکردند این بود که: ایشان دارای موت اختیاری هستند، یعنی قدرت این را دارند که هر وقت بخواهند روح خویش را از بدن به اصطلاح خلع کنند و بعد مراجعت کنند. این یکی از مقامات بلندی است که بزرگان در مسیر سیروسلوک عرفانی ممکن است به آن برسند، و همینطور مقامات معنوی دیگری در معارف توحیدی که زبان بنده یارای بحث درباره این زمینه ها را ندارد.
آیت الله یزدی در مورد عنایت ویژه حضرت امام به ایشان میگویند:" در یکی از شرفیابی های خبرگان رهبری به خدمت حضرت امام راحل رحمه الله، از ایشان رهنمودی برای مسائل اخلاقی خواسته شد، حضرت امام، خبرگان را به حضرت آیت الله العظمیبهجت حواله دادند. و در جواب اظهار خبرگان که ایشان کسی را نمیپذیرد، فرمودند: آنقدر اصرار کنید تا بپذیرد. "
منبع: پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی بهجت(ره)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر