روز گذشته، امیر حسین جهانشاهی و مهرداد خوانساری از رهبران گروه «موج سبز» در لندن، در جلسه‌ای به رسانه‌ها در باره ارتباط‌شان با «سردار مدحی» توضیح دادند.
امیرحسین جهانشاهی تاکید کردکه: «از سردار مدحی مثل تمام کسانی که از داخل حکومت به ما وصل می‌شوند، امتحانات لازم گرفته شده برای اینکه این افراد جاسوس نیستند و امکاناتی که می گویند دسترسی دارند، گرفته شد. ما امروز سرادر مدحی را به عنوان یک جاسوس یا عنصر نفوذی نمی‌شناسیم.»
در همین رابطه از دکتر مهرداد خوانساری بعد از جلسه در باره مدحی سوال کردیم.
آقای خوانساری گفت که آخرین باری که با «مدحی» دیدار داشته، در هفته اول فوریه ۲۰۱۱ بوده و تا چند روز بعدش هم با او در تماس بوده، اما در هفته بعد از آخرین تماس به او «از داخل» اطلاع می‌دهند که «مدحی در اختیار ایران است.»
از مهرداد خوانساری پرسیدیم که آیا این مساله را با سازمان‌های امنیتی اروپایی در میان گذاشته است؟ وی در جواب گفت: «به ما چه که به آنها بگوییم، مگر ما پیام رسان آنها هستیم؟» خوانساری اضافه می‌کند که به خاطر امنیت شخصی مدحی مساله را عمومی نکرده است.
این در حالی است که بر اساس گزارش‌ها و حتی روایت شاهدان، سردار مدحی در زمان حضورش در فرانسه در زمستان گذشته، محافظ داشته است و حفظ امنیت او برای میزبانانش از «موج سبز» اهمیت زیادی داشته است.
یک تحلیل‌گر مسائل امنیتی* به خودنویس گفت که ممکن است مدحی اطلاعاتی از خوانساری به واسطه دیدارهای خوانساری با عوامل جمهوری اسلامی در اواخر دوران هاشمی رفسنجانی و نیز اوائل دوران خاتمی داشته است و می دانسته چگونه نفوذ کند. خوانساری اما با تایید انجام دیدارها، می‌گوید فکر نمی‌کند مدحی از این طریق با آنها ارتباط یافته باشد.
اما پنهان نگاه داشتن مساله «غیب» شدن مدحی از نظر کارشناس امنیتی* یک اشتباه جبران ناپذیر و غیر مسوولانه است و این امکان را به جمهوری اسلامی داده تا با استفاده از «خلاَ خبری» در آستانه ۲۲ خرداد نهایت استفاده را ببرد.
گفته می‌شود که مهرداد خوانساری و امیرحسین جهانشاهی بر اساس تصوری که از نفوذ و جایگاه امنیتی «سردار مدحی» داشتند، فکر می‌کردند قادر خواهند بود نهایتا با استفاده از «جمع یاران» نظام جمهوری اسلامی را دچار مشکلاتی جدی کنند.
اما خوانساری و جهانشاهی تنها کسانی نبودند که از نزدیک با مدحی دیدار کرده بودند. دکتر علیرضا نوری‌زاده، روزنامه‌نگار ایرانی مقیم لندن نیز رو در رو با مدحی حرف زده و دیدار کرده و حتی در برنامه تلویزیونی خود او را به عنوان منبع قدیمی خود «محقق» معرفی کرده است.
نوری‌زاده تاکید می‌کند که مدحی خود را منبع قدیمی او معرفی کرده بود و او نیز بر همین اساس او را در برنامه همان شاهدی که در گذشته از او نام برده بود به بینندگانش معرفی کرد، اما هیچگاه بعد از تشکیک در هویت مدحی، به بینندگانش نگفت که او نمی‌توانسته منبع‌اش باشد.
نوری‌زاده گفت که مدحی مدعی بود که اطلاعات در باره شکنجه شهرداران را او در اختیارش گذاشته بود و نوری‌زاده نیز به این نتیجه رسیده بود که «محقق» یا زندان است یا همین مدحی است، و باید به او اعتماد کرد. نوری‌زاده اضافه کرد که «محقق» واقعی بعدا با او از آذربایجان تماس گرفته و نشانی‌های لازم را داده است و تا مدت‌ها به مدحی نگفته که می‌داند او «محقق» نیست. علیرضا نوری‌زاده می‌گوید که بعد از اینکه به روی مدحی می‌آورد که می‌داند او دروغ گفته، مدحی نیز دیگر با او در تماس نگرفته است.
از نوری‌زاده در باره علل عدم توضیح این مساله به مخاطبانش پرسیدیم. او گفت به خاطر نگرانی‌اش از امنیت افرادی در داخل ایران این کار را نکرده است.
نوری‌زاده همچنین دریافت «جواهر» از مدحی را تکذیب کرد و گفت که او تنها «خرمهره» داشته است و گرفتن «روبی» از سردار مدحی دروغی است که از یکی از نزدیکان این افسر امنیتی نقل شده اما فردی که این گفته به او نسبت داده شده، این مساله را تکذیب کرده است.
نوری‌زاده نیز مانند مهرداد خوانساری، مدحی را جاسوس نمی‌داند و حتی معتقد است که نمایی که از او در سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد احتمالا در «تایلند» گرفته شده است.
*کارشناس امنیتی طرف مشورت اتحادیه اروپا در امور ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر