وبلاگ عروة الوثقی نوشت:
در چند سال گذشته داستان هاله نور به یکی از معروف ترین و جذاب ترین قضایای سیاسی برای سیاسیون ایران تبدیل شده.اما گویا این قضیه ، تاریخچه طولانی تری در بین رجال سیاسی دارد و محمدرضا شاه هم از این هاله ها برای خود دیده بود.
علی رغم اهمیت به کاربردن این عبارت از سوی محمدرضا شاه ظاهرا تا کنون این مساله از چشم اصحاب رسانه دور مانده است.شاه هر چند در عمل در راستای امحای نقش مذهب در کشور فعالیت میکرد اما گاهی نیز با سوء استفاده از اعتقادات مردم سعی در جلب نظر آنان از طریق ادعاهای مذهبی میکرد.
در صفحه 258 کتاب "تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران" نوشته دکتر سید علیرضا ازغندی چنین آمده است :
محمدرضا شاه در اولین کتاب خود به نام ماموریت برای وطنم مینویسد:((از شش سالگی اعتقاد پیدا کردم که خدای بزرگ مرا پیوسته در کنف حمایت خود قرار داده و خواهد داد)) و بعد ، از اتفاقاتی نام میبرد که آنها را به نوعی حمایت پروردگار از خود و دوام سلطنتش میداند ، بویژه جان سالم به در بردن از ترور نافرجام بهمن 1327 و ((معجزه بیست و هشتم مرداد 1332)) ، ولی بیش از هر موضوعی به اتفاقی که در ایام کودکی شاهد و ناظر آن بوده اشاره دارد و مینویسد : ((روزی با مربی خود در حوالی کاخ سلطنتی قدم میزدم ناگهان مردی را با چهره ملکوتی دیدم که بر گرد عارضش هاله ای از نور مانند صورتی که نقاشان عرب از عیسی بن مریم میسازند ، نمایان بود.در آن حین به من الهام شد که با خاتم ائمه اطهار حضرت امام قائم(عج) روبرو هستم)).2
....
2.ماموریت برای وطنم ، ص 8-86 و 90
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر